Artystka oferuje objęcie roli surogatki i proponuje przyszłym rodzicom, aby mogli używać aplikacji do monitorowania i kontrolowania jej zachowania przez dziewięć miesięcy. Rodzic decydowałby o tym, co ona je, jakie aktywności podejmuje, nad jakimi sprawami rozmyśla – mając pełną kontrolę nad ciałem, w którym rośnie jego dziecko. Na wystawie będzie można zobaczyć wideo „Surrogate App”, pokazujący prototyp aplikacji, do której rodzice mieliby dostęp, oraz „The Intended Parents”, na którym możemy przyjrzeć się rozmaitym emocjom, jakie przyszli rodzice mają względem ciała surogatki.

To głęboko osobiste dzieło oferuje moje ciało jako fizyczną, emocjonalną i koncepcyjną surogatkę do zrozumienia reprodukcji oraz roli technologii w tym procesie. Akt stawania się zdalnie sterowaną surogatką służy jako metafora dla kontroli, jaką możemy wkrótce mieć dzięki procesom inżynierii genetycznej, a także bezpośredniego naruszania naszej autonomii ciała, które wprowadza ustawodawstwo dotyczące praw reprodukcyjnych na całym świecie.